Μάτια γουρλώνουν. Μα είναι τα μεγάλα τόσο κοντά.
Χαμένα θαύματα, μορφές αδύνατες στο θάμπος σου μπροστά
Μύτες ζαρώνουν. Οσμές του λάθους που ξεφτίζει αντοχές.
Είναι ο χρόνος κατάρα, σπέρνουν οι εποχές ενοχές.
Χέρια απλώνουν. Να μην κρατηθούν, να μην σου πάρουν.
Σε γροθιές σφιγμένες. Κρυμμένους θυμούς να παρκάρουν.
Χείλη ματώνουν. Στην πέψη της σκέψης της λέξης.
Σφιχτός συνειρμός που είπε η μικρή σου καρδιά δεν θ'αντέξεις
Ελευθερία
Τύψεις - Ανία
Φόβος - Μωρία
ΚΑΙ Η ΨΗΦΟΣ ΜΑΛΑΚΙΑ
Μαλακία κατ' εξακολούθηση μάλιστα, με σκοπό τον οργασμό της τσέπης και του εγωισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην με παρεξηγείς, είναι βαριά τα χάπια.
Τα σέβη μου, υποκλίνομαι:)
:)Γιατί καλή μου να σε παρεξηγήσω? τις ίδιες σκέψεις κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένε στον αθάνατο Νονό: Το Χρήμα είναι το πιστόλι. Πολιτική είναι να ξέρεις πότε να τραβήξεις τη σκανδάλη.
Εγωϊσμός είναι αυτό που τους κάνει να πυροβολούν με μάτια κλειστά.Φαντάζομαι...